Η "ινδοευρωπαϊκή" ρίζα γευσ- (geus-) που σημαίνει ευχαρίστηση δημιούργησε εκτός από την ελληνική γεύση και άλλες έννοιες σε πολλές γλώσσες.
Gustus, gusto και gustare στα λατινικά είναι η γεύση, δοκιμή, αρέσκεια και είναι συνώνυμο με το αγγλικό taste.
Επειδή όλες οι παραπάνω έννοιες οδηγούν και στην επιλογή (αυτό που γουστάρουμε περισσότερο, αυτό διαλέγουμε), από το geus- δημιουργείται στα πρωτογερμανικά το keusanan, στα αρχ. αγγλικά ceosan και στα νέα choose, choice!
Τέλος στα ελληνικά, πήραμε το γούστο από τους λατίνους που τους προέκυψε από την γεύση!
gusto choose
Gustus, gusto και gustare στα λατινικά είναι η γεύση, δοκιμή, αρέσκεια και είναι συνώνυμο με το αγγλικό taste.
Επειδή όλες οι παραπάνω έννοιες οδηγούν και στην επιλογή (αυτό που γουστάρουμε περισσότερο, αυτό διαλέγουμε), από το geus- δημιουργείται στα πρωτογερμανικά το keusanan, στα αρχ. αγγλικά ceosan και στα νέα choose, choice!
Τέλος στα ελληνικά, πήραμε το γούστο από τους λατίνους που τους προέκυψε από την γεύση!
gusto choose
Το ινδοευρωπαϊκή έστω και με εισαγωγικά πρέπει να αποφεύγεται γιατί είναι παραπλανητικό και διαστρεβλωτικο. Ένα από τα καλύτερα λεξικά το Liddell and Scotts δεν το έχει αναφέρει ούτε μια φορα.ποιοι τέλος πάντων είταν οι ινδοευρωπαίοι και ποια η γλώσσα τους. Κατά τ αλλα η προσπάθεια είναι πολύ καλή.
ΑπάντησηΔιαγραφή